Een voorbereide vrouw is er twee waard?!

Mijn vertrek komt met rasse schreden dichterbij, en dat laat zich eindelijk merken. Sinds de start van mijn voorbereidingen, juni 2008, kan ik voor het eerst met een gerust hart zeggen dat alles zo goed als in orde is. Want vijf maanden "zomaar weg" is minder vanzelfsprekend dan het lijkt.

Vanaf juni zocht ik zoveel mogelijk contacten: Nederlandstaligen die ervaring hadden met Rio of er nog steeds woonden. Daarnaast ging ik zo snel mogelijk op zoek naar de beste methode om Braziliaans Portugees te leren (want er zijn blijkbaar niet te onderschatten nuanceverschillen met het Europees Portugees + Brazilianen zijn van nature niet zo vertrouwd met Engels, Frans, Duits of Nederlands als wij). Vervolgens las ik zoveel mogelijk over potentiële stageprojecten, over het land, over Rio, de straatkinderenproblematiek en meer.

In juli en augustus begon ik de basis van de taal te leren en hakte ik de knoop van mijn stagekeuze door. September was "jobzoekmaand" en eind september haalde ik dan mijn eerste vaccin tegen Hepatitis A.

Op 2 oktober, de start van de opleiding Noord-Zuid, kon ik na goedkeuring van mijn voorgestelde projecten definitief van start gaan met praktische regelingen (die intussen zo snel mogelijk moesten gebeuren). Ik heb er de voorbije maand dan ook geen gras over laten groeien. Zoals ik al zei, ziet de tussenstand er intussen goed uit (wie van plan is een gelijkaardige reis te ondernemen, kan deze checklist gebruiken):
- Ik kreeg net mijn laatste inenting vóór het vertrek (dan nog 1 na terugkomst),
- mijn vliegtuig is geboekt: vertrek op 8 januari en terugkomst 29 mei 2009 (met Tap Air van Portugal),
- mijn reisverzekering is in orde (World Gold Protection omvat annulatie-ziekte-bagage),
- mijn reispas ligt klaar (tip voor wie lang en ver reist: ga ruim op voorhand na welke regelingen je moet treffen rond visum, reispas en inentingen),
- ik zit over de helft van mijn taalcursus en merkte vorige week dat een motivatiebrief schrijven en cv vertalen al mogelijk was,
- mijn verblijf in het Solrisahuis ligt vast (een huis waar internationale studenten en vrijwilligers samenwonen met enkele autochtone Brazilianen),
- mijn betalingsmiddelen voor ter plaatse worden op dit moment geregeld (verschillende betalingswijzen voorzien!),
- na een massa telefoontjes en mailtjes (met de Braziliaanse ambassade in Brussel, het ministerie van arbeid in Brazilië, het visumbureau...) in verband met mijn visum, en het nodige gevloek en slapeloze nachten erbij, blijkt dat ik me geen zorgen meer hoef te maken: Ik zou een toeristenvisum voor 90 dagen kunnen krijgen bij aankomst in de luchthaven (fingers crossed) en dat ter plaatse nog eens met 90 dagen kunnen verlengen,
- mijn beide stageplaatsen zijn op de hoogte van mijn komst en we zijn volop in beraad (zowel VIC, Solrisa, Jan Daniels, CEDECA, AMAR als ik) over wat ik precies waar zal kunnen doen.

Als ik nu nog iets over het hoofd gezien heb, dan weet ik het ook niet meer hoor :o). Nu maar verder werken aan die documentatiemap (interviews, plaatselijke actualiteit, films, boeken...) en beginnen aan mijn schoolpapers. Bovendien moet er op aanvraag ook nog aan een soort afscheidsfeestje gedacht worden ;o).

(Hier had ik een filmpje geplaatst over de minder rooskleurige kant van Rio, het leven in de favela's, drugsmilities... maar dat is intussen jammer genoeg van Youtube verdwenen.)

Bem-vindos!

Lieve vrienden en familie, beste (ex-)klasgenoten en (ex-)collega's,

Hier zullen jullie de komende maanden kunnen meevolgen wat ik in Brazilië allemaal beleef en wat er moet gebeuren voor je er geraakt. Vanzelfsprekend zal ik pas vanaf januari regelmatige posts schrijven, maar ik breng jullie nu alvast af en toe op de hoogte van de stand van zaken.

Momenteel heb ik het gezellig druk: Op maandag en dinsdag vind je mij bij Pirana Concepts in Beveren-Leie. Op donderdag en vrijdag heb ik les in Kortrijk, want ik volg het postgraduaat Noord-Zuid. Soms zware materie maar vooral heel boeiend. Mijn vijf maanden in Rio zijn dan ook bedoeld als stage voor die opleiding. Op zaterdagavond en zondag komt daar dan nog eens Chiro bij.
De "vrije" momenten die daar tussen vallen, zijn vaak nog de drukste van allemaal, want dan probeer ik mijn Braziliaans Portugees bij te schaven, mijn papieren in orde te krijgen, mijn verblijf en stageplaatsen te regelen, de opdrachten voor mijn documentatiemap te vervullen, mijn lessen en de chiro voor te bereiden...

Voorlopig nog genoeg te doen dus, en dat zal waarschijnlijk zo blijven tot ik effectief weg ben. Maar pas op... Je hoort me niet klagen. En als ik dat op momenten wel doe, weet dan dat ik het vanbinnen allemaal de moeite waard vind. Want vanaf 8 januari 2009 mag ik hetgene waar ik al zo'n 10 jaar van droom, waarmaken. En dat beschouw ik als een groot geschenk...

Hieronder alvast een voorsmaakje van de mooie kantjes van Rio (lees: die waarmee de toeristen gelokt worden). Volgende keer vertel ik wat meer over de vereisten voor ik kan vertrekken en over de minder mooie kant van Rio...