Reiskriebels

Hoewel de visumstress en andere praktische reisvoorbereidingen intussen al lang voorbij zijn, kreeg ik de voorbije weken met een heel ander soort rusteloosheid te maken (met enkele slapeloze nachten en een onregelmatiger voedingpatroon tot gevolg). Het is allemaal heel gek te beschrijven en daarom praat ik er ook niet veel over. Bovendien ook enorm moeilijk om uit te leggen aan mensen die niet in dezelfde situatie zijn, waar ik uiteraard begrip voor heb, het gaat ook mijn petje te boven. Wie ooit een gelijkaardig avontuur plant, voor het eerst, bereid je voor op de volgende gedachten ...

Het heeft te maken met plots beseffen wat je vijf maanden achterlaat (vooral mijn chirogasten zijn top-of-mind), denken aan kansen die je mogelijk laat liggen door vijf maanden te "verdwijnen" ... Maar ook het omgekeerde: beseffen dat je nieuwe kansen creëert door je dromen waar te maken, beseffen wat voor rijke levenservaring je te wachten staat, trots zijn dat je verdorie toch wel de stap hebt durven zetten (en jezelf verbazen aangezien je van nature niet zo avontuurlijk en impulsief aangelegd was) en dat er nu geen weg meer terug is ...
De gedachte "wie ben ik, Belgisch verwend nest, om met kinderen om te gaan die zo'n enorme mentale ballast met zich meeslepen" en tegelijk "ik ga daar eens het beste van mezelf geven".
Heel banale redenen zoals constant proberen niets te vergeten: spullen om mee te nemen, cultuurverschillen waar je rekening moet mee houden, veiligheidsmaatregelen, documenten in orde, alles betaald ... Maar tegelijk ook hele 'grote' redenen, zoals beseffen wat voor impact dit allemaal op je leven zal hebben en dat je een ander mens zal zijn wanneer je terugkeert ...

Maar de piekerbui is stilaan weer aan het wegtrekken en de reiskriebels van het voorbije jaar duiken terug op ... Bovendien ben ik nu eenmaal een stresskonijn en dat zal ik in Brazilië wel wat afleren. Nog een goeie drie weken en het is zover! Ongelofelijk dat ik dit echt ga doen. Toen ik tijdens mijn stage bij Broederlijk Delen hoorde over die nieuwe opleiding (postgraduaat Noord-Zuid, met 5 maanden stage) die er vanaf september 2008 zou komen, dacht ik "Dit is mijn kans. Het is nu of nooit. Ik kan er ofwel (zoals de meesten) de rest van mijn leven over praten, of ik kan het ook gewoon doen."

Niets met Brazilië te maken, maar op http://flyingclubcup.com vind je heel mooie filmpjes voor elk nummer van The Flying Club Cup van Beirut. Zach Condon - het 22-jarig manneke dat met ongelofelijk veel talent de hele groep leidt, ook zingt en instrumenten bespeelt - heeft op jonge leeftijd zijn Amerikaanse school verlaten om de wereld te zien. (Het slagwerk is trouwens zalig: op vuilnisbakken, een watermeloen bij nummer 8 ...). De muziek, vooral in combinatie met de filmpjes, geeft mij dan ook het ultieme reisgevoel. Even wegdromen ...

Goed, je mag mee op reis, mee
exploreren. Klauteren over oude
omgevallen steden, en vanaf hoge,
hedendaagse zonsop- zonsonder-
waar zullen we eten.

Je mag in de koffer
tussen de vouwen van mijn rokken
in de holten van de kralen.

Maar wil je je, wil je je please alsjeblieft
wil je je netjes gedragen? Want weet je
we komen daar iemand tegen
iemand die jou nog niet kent.
Ik zal jullie daar
wel aan elkaar voorstellen, maar
kalm aan, niet woest, zoals vroeger.

Op een balkon misschien,
bedaard en bedachtzaam,
tegen de avond, met glazen
met ijsblokjes erin,
die tinkelen misschien
en hoor daarin dan niet meteen
het grote vriezen kraken.

Vroeg rustig slapen gaan en dromen van
weinig en dichtbij, wil dat beloven
niet schreeuwend wakker worden 's nachts
niet meer dat tomeloze.

Niet 's ochtends meteen de radio aan
hoogstens het plaatselijke zingen horen
waarvan wij de woorden niet verstaan.
Maar niet het nieuws dat de keel omklemt
niet wat jij 'de wereld' noemt, bijtend, borend.

Wandelen wij in het makkelijk dal
laat dan de beelden met rust,
laat het niet steeds opnieuw gebeuren
de modder, het schreeuwen,
daar zijn heuvels
die er niets aan kunnen doen.
(van Judith Herzberg, uit: 'Er is overal meer ginder dan hier. De mooiste reisgedichten.')