Voetbal en mijn Braziliaanse zwak ...

10 juni 1998, 11 jaar oud, de eerste match van het Wereldkampioenschap voetbal in Frankrijk. Brazilië wint met 2-1 tegen Schotland en zet zo het WK goed in. Ronde na ronde komt de goddelijke kanarieploeg dichter bij de finale en met 4 wereldtitels op zak komt de vijfde verbazend dichtbij.
Eindelijk is het zover ... De Belgen zijn al lang naar huis, maar de Brazilianen spelen de finale tegen Frankrijk. Wat een afgang: met 3-0 verliezen. Maar daar had naar mijn mening Ronaldo's zwakke knie alles mee te maken, en tóch verkozen tot DE speler van WK 1998.
Een volledige maand deed ik bijna niets anders (phuh, proefwerken) dan het WK volgen, de sportsectie in de krant lezen, zoveel mogelijk matchen bekijken, alles noteren en bijhouden en meer te weten komen over het land waar die zotte spelers in geel en blauw vandaan kwamen ... Brazilië, het land waar alles mogelijk is, waar alle jongens uit favela's ("krottenwijken") voetballen en dromen van de dag waarop ze net als hun vele idolen van de straat weggeplukt worden door een rijke voetbalploeg. Het land waar voetbal toekomst is en door het hele land gevolgd wordt, de trots van de bevolking. Het land waar voetballers met een jeitinho brasileiro, een creatief trucje, steeds voorbij de zotste wereldtalenten dribbelen. Het land waar iedere goal gevierd wordt met de zuiderse samba, een dansje, een groepsknuffel, een uitbundige salto, een trots vingertje ... Waar de supporters in bikini of zwemshort met een caipirinha in de hand compleet uit hun dak gaan wanneer hun elftal scoort.

Smelt ... DIT is het moment waarop mijn zwak voor Brazilië ontstond. Vanaf dit moment hield ik wel eens een spreekbeurt over het land, zocht ik wel eens wat meer op over straatkindorganisaties zoals Sint-Martinus / São Martinho, boeiden de tegenstellingen in dit land me steeds meer ...

En tijdens het WK van 2002 was het niet veel beter. Dat meisje uit het derde middelbaar dat tijdens de examenstudie live de match Brazilië - België stiekem volgde met een mini-radiootje met oortjes, en via cursusbladen verslag uitbracht voor de rest van de studiezaal ... Inderdaad, dat was ik. Dit moest wel DE match van mijn leven zijn. De zoooo onterecht afgekeurde goal van Wilmots en de daarbij horende vragende blikken van mijn studiegenootjes vergeet ik nooit :o). In ieder geval ... Brazilië behaalde dat jaar met 0-2 zijn vijfde wereldtitel in de finale tegen Duitsland. Het is trouwens tijdens WK 2002 dat ik ook meer belangstelling kreeg voor Paraguay (misschien geraak ik daar later wel eens).

In 2006 was ik iets meer voor Paraguay dan voor Brazilië, voornamelijk omdat Ronaldinho naar mijn mening veel te veel aandacht kreeg. (Maar nu ik in het eerste jaar hoger onderwijs zat, kon ik met spijt in het hart niet langer zomaar alle matchen volgen. Het werd ook eens tijd om te studeren.)
De Belgen mochten in 2006 niet eens meespelen, Paraguay lag er in de 1/8e finale al uit en Brazilië schopte het niet verder dan de kwartfinale tegen Frankrijk. Een fluttoernooi voor mijn favorieten dus, maar hier waren de Afrikaanse ploegen wel schitterend.

Ter verduidelijking ... Voetbal interesseert me geen bal! Ik weet dan ook totaal niets over de Champions League en weet ik veel wat nog allemaal. Slechts om de 4 jaar kom ik bijna obsessief uit de hoek, want dan hebben we met wereldklasse te maken. Het WK volg ik (voor zover ik kan) van begin tot eind en heel gedetailleerd. Niet alleen voor het puur technische van het voetbal, maar ook de sfeer er rond, het ontdekken van nieuwe talenten, landen waar je voorheen nog geen aandacht aan besteedde ...

Voetbal maakt nu eenmaal deel uit van de zo rijke en gevarieerde Braziliaanse cultuur en dat vind ik best wel charmant. Daar is het niet zomaar een sport, het is een leefwereld, een belevenis die mensen samen brengt. De enorm diepe sociale contrasten worden even vergeten wanneer het hele land in eenheid voor het nationale elftal supportert. Een balletje shotten met wat gasten uit de projecten waar ik help, zal er dan hopelijk ook bijhoren.
Op een dag wil ik zeker en vast de Copa América of het WK volgen vanuit Brazilië. Jammer genoeg zal ik daar in 2009 de kans niet toe krijgen, misschien een andere keer ...